باغ جهان نما کهن‌ترین باغ شیراز است که از آب و رودخانهٔ پُرآوزاهٔ رکنی مشروب می‌شده و در منطقهٔ ویژه ای از شیراز (خیابان حافظ) و در میان آرامگاه حافظ، هفت‌تنان، دروازه قرآن، خواجوی کرمانی، بابا کوهی، باغ ملی، گهواره دید، کتابخانه ملی اسناد و… جای دارد.
آرامگاه حافظ (حافظیه) نام مجموعه آرامگاهی موجود در شمال شهر شیراز و در جنوب دروازه قرآن است. این مجموعه به دلیل جای دادن آرامگاه حافظ شیرازی در خود به این نام مشهور شده است. مساحت حافظیه ۲ هکتار بوده و از ۲ صحن شمالی و جنوبی تشکیل یافته که این صحنها توسط تالاری از یکدیگر جدا شده اند. این مجموعه ۴ درب
ظهیرالدوله ۱۲ ساله بود که بعد از مرگ پدر، به جای او به وزارت دربار منصوب شد. دو سال بعد هم با فروغ الدوله (تومان آغا یا توران آغا) دختر ۱۶ ساله شاه ازدواج کرد; زنی که ملقب به ملکه ایران شد. ظهیرالدوله بعد از ازدواج، او را به باغ خانوادگی پدری خود برد. آشنایی با صفی علی شاه باعث شد تا ظهیرالدوله در لباس درویشان بیاید و بعد از درگذشت صفی جانشین او شده و انجمن اخوت را بنیان بگذارد; انجمنی که علاوه بر فعالیت های سیاسی و اجتماعی، فعالیت های هنری و فرهنگی زیادی داشت که در خانه او و در خیابان علاالدوله آن روزگار و خیابان فردوسی زمانه ما برگزار می شد.
آرامگاه سعدی معروف به سعدیه محل زندگی و دفن سعدی، شاعر برجسته پارسی‌گوی است.این آرامگاه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در دامنه کوه در شمال شرق شیراز قرار دارد. در اطراف مقبره، قبور زیادی از بزرگان دین وجود دارند که بنا به وصیت خود، در آنجا مدفون شده‌اند از جمله مهمترین‌های آن می‌توان شوریده شیرازی را نام برد که آرامگاهش به وسیله رواق به آرامگاه سعدی متصل شده‌است. آرامگاه شیخ مشرف الدین بن مصلح الدین سعدی شیرازی در تاریخ ۲۰ آبان ۱۳۵۳ به شماره ثبت ۱۰۱۰٫۳ در انجمن آثار ملی به ثبت رسیده‌است.
برای مطالعه کامل این مطلب به سایت آژانس هواپیمایی آسمان سیر مهرپرواز مراجعه نمایید.
